Lume que arde, lume que chama,
guía na noite, forza na alma.
No medio da roda prende o resplandor,
levanta os brazos, canta o corazón.
As brasas danzan, a chama responde,
arde no peito a vida que esconde.
Lume que arde, lume que chama,
guía na noite, forza na alma.
A sombra recúa, a luz é poder,
na lingua da chama aprendemos a crer.
O lume congrega, non deixa soidade,
arde no canto a nosa verdade.
Lume que arde, lume que chama,
guía na noite, forza na alma.
Que o día esperte, non temos temor,
pois dentro do lume seguimos ardor.
E cando se apague, quedará a memoria,
brasa sagrada, raíz da historia.
Lume que arde, lume que chama,
guía na noite, forza na alma.
Lume que arde, lume que chama,
guía na noite, forza na alma.
Joaquín Lourido D.R.A.

Qué bien suenan los versos en un idioma tan dulce como el gallego.
ResponderEliminarUn abrazo.
Gracias Chema por tus palabras.
EliminarUn fuerte abrazo.
Que maravilla, a veces las cosas se entienden con el corazón y el sentimiento. Gracias y un abrazo
ResponderEliminarGracias Ester por tu visita y comentario. Me alegra que te gustara.
EliminarPerdona que este mes no estuviera por aquí. Un abrazo gigante amiga.