Ao doce ruxido dos teus bicos
un rico caramelo tostado
á dureza da vida
a un cine mudo acompañado.
A bágoas compartidas
ás caricias nocturnas lenes
a miradas taciturnas
a postes de sol cheos de maxia.
A reunións con un mesmo
ás paixóns nun desembarco
ao orballo da choiva
a exaltación e apertas de ferro.
Ao néctar da desfeita
suor e azucre combinados
ao sorriso dun neno
a sabor amargo doce.
******
Al dulce fragor de tus besos
a rico caramelo tostado
a las inclemencias de la vida
a un cine mudo acompañado.
A lágrimas compartidas
a suaves caricias nocturnas
a miradas taciturnas
a ocasos llenos de magia.
A tertulias con uno mismo
a pasiones en un rellano
al orvallo de la lluvia
a exaltados y férreos abrazos.
Al néctar del desenfreno
a sudor y azúcar aunados
a la sonrisa de un niño
a dulce sabor amargo.
Quino © 2020
Derechos Reservados
Imagen de la red.
Imagen de la red.
Si toda esta sabrosa degustación , se hace con amor y olvidando un poco la pandemia... Magnífico.
ResponderEliminarUn abrazo y buena semana, Joaquín
Gracias amiga. Por lo menos se da un giro a no hablar solo de lo que concierne
Eliminaral covid19 y siempre es bello hablar de otras temas.
Abrazos a través del océano...
Gosto mais de chocolate branco. Mas esse também ia, lol
ResponderEliminarGostei muito da publicação
.
Cumprimentos
Blanco o marrón son ambos sanos. Eso es lo que importa, RiKardo.
EliminarAbrazos afectuosos.
Dulces versos para saborear como el chocolate, una y otra vez, deleitándonos con placer.
ResponderEliminarBesos, Poeta.
Saborear chocolate es esencia y vida de complacerse.
EliminarNo te parece, María...
Besos infinitos.
Qué rico estos versos tuyos con sabor a chocolate y caramelo...
ResponderEliminarBello poema Quino...
Besos enormes al alma desde mi rincón INFINITO.
Ya que no podemos salir de casa, por lo menos saboreemos
Eliminarestos manjares (aunque sea virtualmente).
Besos desde el trigo de la vida al Infinito, Paula.
Ufffff, Joaquín
ResponderEliminarTiven que ler dúas veces, porque na primeira leitura só puiden deixarme aloumiñar polas palabras. Cómo quixera ser capaz de escribir en galego! Achegáchesme á casa. Graciñas!!!
O chocolate gusta a todo ó que dis. Para min, ademáis, gusta a despertar de domingo, pracer culpable nocturno, a soedade, a bico das miñas nenas...
Ai, cómo gocei desta entrada!!
Bicos
Querer es poder. Y para escribir en gallego, lo que te vi publicado está muy bien. No necesariamente tiene que ser normativo, siempre y cuando no estés fuera del idioma.
EliminarLo bueno del mismo, es que de vez en cuando me gusta escribir algo y hablar cada día con las personas ya que es otra manera de saber estar con tu entorno (aunque sea con jeadas o seseos) dependiendo de las zonas. Más estos días de confinamiento, hablas lo que puedas o bien por teléfono o cuando vas a hacer la compra.
Graciñas por opinar en galego y recibe bicos a mares.
Chocolate, chocolate.... que vicio más rico 😉
ResponderEliminarBicos.
Intenso, intenso... aumenta los latidos.
EliminarBicos, Lauritis.
Sweetest verses ever. Chocolate is the food of love like chocolate covered strawberries. Hugs and kisses to you and stay safe.
ResponderEliminarThanks, Rasma. I do my best following the rules of confinement and I want you to do the same in order to maintain this connectivity of opinions according to the works we post. A big hug, friend.
EliminarMe encanta el chocolate,pero en estos tiempos ando con desgano,cariños.
ResponderEliminarPues, tranquilidad que ya aparecerán, Fiaris.
EliminarGracias por tu visita y tu comentario.
Saludos con cariño.
Me perviertes con este poema Joaquín... No hay noche que la tentación no me pueda, y como buena cristiana sucumbo...
ResponderEliminarBesitos y abrazos cariñosos.
Pues, sigue cada noche así... No vas a cambiar de religión, si te va también.
EliminarOjalá tod@s tuvieran las cosas así de claras.
Besos con mimo, Ani.